Değerli Basın Mensupları
Bildiğiniz üzere 2020 Mart ayı itibariyle tüm dünyayı etkisine alan Covid-19 kabusuyla karşı karşıya kaldık , dünya sağlık örgütü tarafından pandemi ilan edildi , ülkemizde görülen ilk vaka ile birlikte toplumun her kesimi risk ve tehdit altına girdi.
Fakat öyle bir kesim var ki sürecin en başından bu yana deyim yerindeyse yangının tam ortasında kaldı . İlk zamanlar toplum nezdinde insanların kendilerince haklı endişeleri sebebiyle uzak durulan, yaklaşılmakta korkulan , oturduğu apartmanlarda abartısız söylemle tecrit edilen , maalesef sağlık alt yapımızın tıbbi gereç konusunda (maske-tulum vb.) hazırlıksız yakalanmasıyla bir maskeyi dahi imza karşılığı alıp haftalarca kurutup kullanmak zorunda kalan saatlerce tıbbi tulum maske siper giyerek kan-ter içinde boğulan ve kendi korkularımız nedeniyle çocuklarımızdan eşlerimizden ailelerimizden dostlarımızdan onların sağlığı için uzak durmak zorunda kalan yine sağlık çalışanları oldu. Hani şu en zor en acılı anlarımızda ayrım yapmaksızın milletinin halkının emrinde olan ama hakları hep ötelenen hakaret mobbing ve şiddete maruz kalan sağlık çalışanları.
Değerli halkımızın ve milletvekillerimizin alkışla motive etmeye çalıştığı bizler hiçbir zaman bu savaştan kaçmadık , para talep etmedik çünkü meslek etiğimiz ve insan ahlakımız bunu reddediyor. Yeri geldi izinlerimiz iptal edildi ne tatil yapabildik ne dinlenebildik ama yine de sesimiz çıkmadı, çünkü bizim üzerimizde hakkı olan halkımıza milletimize hiçbirimizin tereddüt etmeyeceği borcumuz var. Buna rağmen farklı dönemlerde Sağlık Bakanımız tarafında müjdelenen tavan ek ödeme malesef vaad edildiği gibi tüm sağlık çalışanlarını kapsamadı, sağlık personeli ayrıştırıldı birbirine düşman edilmeye çalışıldı. Biz yine bir talep ve istekte bulunmadık çünkü dönem birliktelik zamanıydı ve halen öyle olduğuna inanıyoruz.
Ne var ki pandemi şartlarının tüm dünya ya getirdiği ekonomik istikrarsızlık ve enflasyon kabusu zaten iş yükü sebebiyle yıpranmış olan bizleri iyice geçinemez hale getirdi. Adaletten ve eşitlikten uzak olan döner sermaye sisteminin işlevi ülkemizde hizmet veren sağlık kuruluşlarının en az %80 inin bahsi geçen döner sermaye ödemesini veremez duruma gelmesinden ötürü işe yaramaz bir sistem haline gelmiştir.
Sabrımızın taştığı nokta ise sayın Cumhurbaşkanımız ve Sağlık Bakanımız tarafından ulusal basında müjdelenen hekim arkadaşlarımıza 2500-5000 tl arası değişen zam verileceği söylemi ile sahadaki ekip anlayışını yıkmaya çalışan, halkımızın gözünde oluşturulan sağlık sisteminin sadece doktordan ibaretmiş gibi gösterilen algıdır unutulmamalı ki sağlık işi bir ekip işidir. Gelin görün ki bu konu muallak kalmış ve akabinde sağlık sistemimizin bileşenleri sendikalar ve çalışanlar olarak bizler ülke genelinde eylem kararı almamızın ardından devamında ise yüce Meclisimizden alalade geçirilen tasarı geri çekilmiş ve tüm sağlık personelini kapsayacak şekilde yeniden ele alınacağı dile getirilmiştir. Fakat görüşmeler sonlanmadan bütçe görüşmeleri sonrasına bırakıldığı açıklanmıştır . Bütçe görüşmeleri 22 Aralık ta sonlanmasına rağmen aradan geçen 15 gün boyunca en ufak bir gelişme söylem olmamıştır . Bu konuda Ülke genelinde yetkili olan sendikalar kendilerini sessize almış ve zamana bırakılarak unutturulmaya çalışılmıştır.
Şimdi biz hakkımız olanı tüm sağlık sistemimizi kapsayacak şekilde talep ediyoruz Çünkü geçinemiyoruz, Etkisiz döner sermaye sistemi tam anlamıyla belimizi bükmüş bizi 3100-4700 arası emekliliğe yansıyan maaş ve 1300-2000 arası emekliliğe YANSIMAYAN ek ödemelere mahkum etmiştir , yani en düşük hemşire maaşı herkesin diline pelesenk olan döner sermaye sabit ödemesiyle 4300 tl yani asgari ücret seviyesindedir . Biz bu milletin sağlık ordusu olarak; artık görülmek, duyulmak, değer verilmek, mesleğimizin onuruna yakışan verdiğimiz hizmetin karşılığı olarak hak ettiğimiz mali düzenlemenin bir an önce ele alınmasını ve fakirlik sınırı üzerinde insanlık onuruna yakışan emekliliğimize yansıyan eşit adil bir ücret politikası talep ediyoruz.
